Το πάντελ πήρε το όνομά του, από το σχήμα της ρακέτας του. Στα ισπανικά “padel” σημαίνει κουπί. Η ρακέτα του Padel είναι μικρότερη και πιο συμπαγής από αυτή του τένις και μοιάζει με…κουπί.

Ποιος θεωρείται ο πατέρας του Padel

«Πατέρας» του padel θεωρείται ο Enrique Corcuera, ένας πλούσιος Μεξικανός επιχειρηματίας. Ο Corcuera το 1969 προσπάθησε να φτιάξει ένα γήπεδο σκουός στην πίσω αυλή του σπιτιού του. Το γήπεδο αυτό έγινε πιο μικρό από το γήπεδο τένις λόγω του χώρου που είχε διαθέσιμου και περιφραγμένο σε κάποια σημεία από τοίχους άλλων κτισμάτων.

Μιας και το σπίτι του ήταν δίπλα σε παραλία πολύ συχνά έπαιζε σε αυτό το γήπεδο, όχι με τις κλασικές ρακέτες του τένις αλλά με τις ξύλινες με τις οποίες έπαιζε ρακέτες όταν επισκεπτόταν την παραλία.

Και παρόλο που σκοπός του, σε καμία περίπτωση δεν ήταν να λανσάρει ένα καινούργιο άθλημα, μύησε διάφορους φίλους του που τον επισκεπτόταν στο νέο αγαπημένο του παιχνίδι.

Σιγά σιγά έτσι δημιουργήθηκε η πρώιμη ιδέα ενός νέου παιχνιδιού γρήγορου, διασκεδαστικού αλλά και απαιτητικού, ώσπου ένας Ισπανός φίλος του πήρε την ιδέα του και έφερε το padel στην Ισπανία. Έφτιαξε στα μέσα της δεκαετίας του ’70 δύο σύγχρονα για την εποχή γήπεδα, μέσα στο διάσημο Marbella Club. Από εκεί και πέρα το πάντελ άρχισε σιγά σιγά να κατακτάει τον κόσμο.

Η Αργεντινή ήταν η δεύτερη χώρα στην οποία πρωτοεισήρθε το παντελ. Η δημοτικότητά του εκτοξεύθηκε απότομα το 1982, όταν κατασκευάστηκε ένα τεράστιο κέντρο με οκτώ γήπεδα Padel στο Μπουένος Άιρες.

Σήμερα, το padel παίζεται σε όλο τον κόσμο και το απολαμβάνουν εκατομμύρια άνθρωποι. Είναι ένα γρήγορο, συναρπαστικό άθλημα που απαιτεί ικανότητα, στρατηγική και ευκινησία. Παρά τη σχετικά σύντομη ιστορία του, το padel έχει γίνει αγαπημένο άθλημα που το απολαμβάνουν άνθρωποι όλων των ηλικιών και φυσικής κατάστασης.

Και όλα ξεκίνησαν με το όραμα ενός ανθρώπου, του Enrique Corcuera!